Η Τενέα ήταν η κυριότερη πολίχνη
της τενεατικής πεδιάδας, η οποία αναπτύσσεται ανάμεσα στα χωριά Χιλιομόδι και
Κλένια και εντοπίζεται η θέση της με ακρίβεια από τις πηγές (Ξενοφώντας,
Παυσανίας, Στέφανος Βυζάντιος). Λίγα λείψανα της αρχαίας πόλης είναι γνωστά
μεταξύ Χιλιομοδίου και Κλένιας. Έχει ανασκαφεί στην περιοχή εργαστήριο ρωμαϊκών
χρόνων ενώ έχουν επισημανθεί θεμέλια οικοδομημάτων, ίχνη αρχαίου τείχους,
ορθογώνιοι ογκόλιθοι και κίονες από πωρόλιθο.
Επίσης, στην απότομη πλαγιά της
Νυφίτσας στην Πάνω Κλένια ανακαλύφθηκε το σημαντικότερο ίσως ιερό σε σπηλιά της
αρχαίας Κορινθίας. Τα ευρήματα οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η ανθρώπινη παρουσία
εκεί διαρκεί από τη νεολιθική ως και τη ρωμαϊκή εποχή. Τα όστρακα που βρέθηκαν
είναι κυρίως μεσοελλαδικής (2000-1600 π.Χ.) και κλασικής εποχής. Ίχνη
προϊστορικού οικισμού βρέθηκαν και στο λόφο των Αγίων Ασωμάτων Κλένιας, όπου
συνελέγησαν όστρακα της εποχής και κομμάτια οψιδιανού.
Επισκέψιμος αρχαιολογικός χώρος,
δείγμα της αρχαίας ελληνικής τεχνολογίας είναι το αρχαίο Λατομείο, που
βρίσκεται παρά τη νέα Εθνική οδό στον Άγιο Βασίλειο, στο ύψος των Δερβενακίων.
Τα κεραμικά και τα νομίσματα, που βρέθηκαν κατά τις ανασκαφές τοποθετούν τη
χρήση του λατομείου από τον 5ο έως τον 3ο π.Χ. αιώνα. Τέλος, κοντά στον Άγιο
Βασίλειο, στα πρανή πλησίον του ναΐσκου της Ζωοδόχου Πηγής, σώζονται κατάλοιπα
του Αδριάνειου Υδραγωγείου.
