Περιγραφή
Οι άνθρωποι του χωριού αλλά και γενικότερα στην Κορινθία τα παλαιότερα χρόνια είχαν έναν πολύ στενό σύνδεσμο με το φυσικό περιβάλλον και ιδιαίτερα με τα ζώα και τα πουλιά. Έτσι, είχαν εντοπίσει τις αδυναμίες τους, τις δυνατότητές τους, τις ιδιορρυθμίες τους, τους φόβους και τις επιθυμίες τους.
Για αυτό τον λόγο, οι άνθρωποι, κυρίως του χωριού, χρησιμοποιούσαν σε κάποιες φράσεις τους ονόματα ζώων, για να προσδιορίσουν επιγραμματικά αλλά και με σαφήνεια το χαρακτηρισμό ανθρώπων του περιβάλλοντός τους.
Ατσίδα και νυφίτσα: πανούργος
Σκυλί: σκληρός, ανθεκτικός στις κακουχίες
Σκυλάκι: υποτακτικός, άβουλος
Τυφλοπόντικας: εκείνος που δρα ή εργάζεται υπογείως
Παλιάλογο: γερασμένος
Γκιόσα: γηραλέα γυναίκα
Γκεσέμι: ηγέτης
Βόιδι ή μοσχάρι: αφελής
Ελαφίνα: λυγερή, αεράτη γυναίκα
Μανάρι: καλοθρεμμένος
Γουρούνι: αναίσθητος, άξεστος
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Σπυρόπουλος Σπ., 2005, ΚΕΦΑΛΑΡΙ ΣΤΥΜΦΑΛΙΑΣ, (ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΤΟΥ ΝΤΟΥΣΙΑ), εκδ. ΙΣΘΜΙΟΝ, Κιάτο, σελ. 123-124









Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.