ΑΡΧΑΙΑ ΚΑΙ ΝΕΑ ΠΑΤΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΗ ΓΗ: Η ΚΟΡΙΝΘΟΣ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΣΚΛΑΒΙΑΣ

Περιγραφή

Γράφει η Παυλίνα Μπεχράκη

“ΚΑΤΑ τα χρόνια της σκλαβιάς, μέσα στον ιερό τόπο,
της Κορινθίας, στις απόκρημνες πλαγιές και τα άγρια
φαράγγια του, γεννήθηκαν οι πρώτες σπίθες
της Επανάστασης, του Γένους, Αρματολοί και Κλέφτες,
εδώ πρωτόστησαν τα λημέρια τους, και γίνηκαν οι πρώτοι
πυρίνες επαναστατικών κινημάτων, πολύ πρίν από
την απελευθερωτική Επανάσταση του 1821.Εδώ στα Άγια
τούτα χώματα, μαζεύτηκαν ονομαστοί Αγωνιστές, και οργάνωσαν
τον Αγώνα για τη λευτεριά, πίσω από τη πλάτη, του Κατακτητή.”

“Η ΚΟΡΙΝΘΟΣ κύριο κέντρο της μυστικής Φιλικής Εταιρείας, κατάφερε να μυήσει στα μυστικά της, από τα πρώτα χρόνια επιφανείς Κορίνθιους, που βοήθησαν, αποφασιστικά στου Γένους τον ξεσηκωμό. Στή Ζάχολη πρωτουψώνεται, η Σημαία της Εταιρείας, ώς Σημαία της Επανάστασης. Ή συμμετοχή των Κορινθίων στον Αγώνα υπήρξε ηρωική, με κορυφαία τη μάχη στα Δερβενάκια. Εδώ, ο Κολοκοτρώνης, με το σύνθημα “Τσεκούρι και φωτιά στους προσκυνημένους” ..αντιδρά δυναμικά, κάνει στρατηγείο του, τη Κορινθιακή γη, οργανώνει κλεφτοπόλεμο, οχυρώνει τα Δερβενάκια, καταστρέφει τη στρατιά, του Δράμαλη, και γίνεται ο Ελευθερωτής της φίλτατης Πατρίδας. Ιστορική υπήρξε και η παράδοση του Ακροκορίνθου στους Έλληνες, με επικεφαλή τον Γέρο του Μοριά”.

[Από το εικονιζ. βιβλίο μου] “ΩΔΗ ΣΤΗ ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΗ ΓΗ” Εκδ. 2017

Η ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΚΟΡΙΝΘΟΣ ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ του Edward Dodwell, του επιφανή Άγγλου Ακαδημαϊκού Ιστορικού, και Συγγραφέα, κατά τα χρόνια 1801-1805-1806 [Μικρό απόσπασμα]

“ΟΙ ΧΩΡΙΚΟΙ, της Κορίνθου, με πληροφόρησαν ότι ένας Εβραίος, της Πόλης, έσκαβε και είχε βρεί πολλά αγγεία. Στην επιστροφή μου, πήγα και τον βρήκα και είδα με απέραντη θλίψη, τα πολύτιμα αγγεία, στοιβαγμένα σε μιά γωνιά ,μαζί με ένα σωρό σκουπίδια, πολλά από αυτά κατεστραμμένα. Εκείνος, με κοίταζε ,που έδειξα ενδιαφέρον, ξέροντας και την αξία τους από τη μιά, αλλά από την άλλη, με τον τρόπο που τα έβγαζε στο φως, τα κατέστρεφε. Κατάφερα με πολλά παζάρια, να αγοράσω ένα εγχάρακτο υπέροχο αγγείο, που ήταν άθικτο. Τά σχέδια των μορφών, και τα σχήματα των γραμμάτων, είναι από τα αρχαιότερα, και πιθανώς, κανένα άλλο δεν έχει αποκαλυφθεί, που να ανήκει, σε μια τόσο αρχαία εποχή. Χωρίζεται σε δύο μέρη, το ένα πάνω από το άλλο, όπου υπάρχουν λεοντάρια, ελάφια, κατσίκα, πουλιά και λουλούδια, τα οποία δεν έχουν ιστορικό, αλλά διακοσμητικό ενδιαφέρον. Απεικονίζει το κυνήγι ενός αγριογούρουνου, όπου το όνομα του καθενός, από τους συμμετέχοντες, έχει αναγραφεί στο πλευρό του, με γράμματα αρχαιότατα. Εινα δύσκολο να βρέθεί, καλύτερο δείγμα, αρχαϊκής, τεχνοτροπίας, και είναι σε χρώμα ξύλου της πυξαριάς κιτρινωπό. Το τοποθετώ γύρω στο 700 π.Χ.”

ΣΟΥ ΠΕΡΙΕΓΡΑΨΑ μια στιγμή μέσα στις τόσες “κλοπής” των θησαυρισμάτων, της Ιστορημένης Πολιτείας, στά χρόνια της σκλαβιάς, για να ξαναθυμηθούμε ,και να αναλογιστούμε, ότι οί δήθεν φίλοι-Εταίροι που το παίζουν και προστάτες, τα τελευταία χρόνια, ξεναγούν στα Μουσεία τους επί χρήμασι τα κλεμμένα δίχως ντροπή…

Η ΑΓΝΟΙΑ, φίλε αναγνώστη, από τη μια, των σκλαβωμένων Ελλήνων, και από την άλλη η αδιαφορία και η απληστία του Κατακτητή, έγιναν η αιτία, να κλαπεί, να ξενιτευτεί για πάντα, ή να καταστραφεί το μεγαλύτερο μέρος, ου Πολιτισμικού μας θησαυρού. Δέν είναι μόνο τα γλυπτά του Παρθενώνα, που δικαιωματικά τα διεκδικούμε, αλλά τόσα και τόσα που βρίσκονται στα Μουσεία Ανατολής και Δύσης, που δεν υπάρχει καμιά ελπίδα γι’ αυτά να γυρίζουν στη γενέθλια γη εκ των πραγμάτων……..

Μικρό απόσπασμα από το εικονιζόμενο βιβλίο μου “Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΩΝ ΠΕΡΙΗΓΗΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΖΩΓΡΑΦΩΝ” Εκδ.2020