Περιγραφή
Γράφει η Παυλίνα Μπεχράκη
Ό Γιάννης Κόττης γεννήθηκε το 1949 στο Κοκκώνι Κορινθίας..
Σπούδασε από το 1973-1978 στη Σχολή Δοξιάδη, και από το 1979-1982 στην Α.Σ.Κ.Τ τής Αθήνας, με δασκάλους τον Γιάννη Μόραλη, και τον Νίκο Νικολάου. Αμέσως μετά με υποτροφία [Ι.Κ.Ι] έφυγε για τη Πόλη του φωτός όπου μαθήτευσε στην Α.Σ.Κ.Τ. τού Παρισιου, από το 1979-1982.Διακρίθηκε γρήγορα, από την αρχή ακόμα της καλλιτεχνικής του πορείας. Ή παρουσία του είναι συνεχής, στα κέντρα Τέχνης, με πολλές ατομικές εκθέσεις στο Παρίσι, στην Ελλάδα και το εξωτερικό, γενικά.
– Ό Γιάννης Κόττης, από μικρό παιδί, έίναι δεμένος, με τον δικό του κόσμο, και η φαντασία του τον πλάθει κατά πως τον θέλει. Το περιβάλλον που μεγάλωσε, του όμορφου χωριού του, όπου έβλεπε το τρένο, να περνάει δίπλα στο σπίτι του, τις μανταρινιές, πορτοκαλιές, λεμονιές, τ’ αμπέλια, να τρέχουν αχαλίνωτα, είναι επί χρόνια η κινητήριος δύναμη είναι η βυζάχτρα έμπνευση.. Αύτή τη γη που όταν δεν ταξιδεύει με τη φαντασία του, για άλλους αθώους τόπους, σκύβει και τη γλυκοφιλάει, με πάθος ερωτικό, σμίγει μαζί της, και τα χνάρια από αυτή την ιερή ένωση, μένουν πάνω στα θαυμαστά έργα του, και αποτυπώνονται στη καρδιά και του πλέον αμύητου.
-Εκεί στο Παρίσι, κλεισμένος στο εργαστήρι του, με μοναδική συντροφιά την έμπνευση, ονειρεύεται, και ζωγραφίζει, το τρένο, τα δέντρα με τους χρυσούς καρπούς, το σπίτι, τα πουλιά, τη γάτα, που γουργουρίζει ευτυχισμένη στην αγκαλιά του, και μιά φιγούρα, σίγουρα τη δική του, να οδηγεί το τρενάκι του, κατά που θέλει αυτός. Γράφει, ΜΕ ΧΡΏΜΑΤΑ ΠΑΝΈΜΟΡΦΑ, ΧΡΏΜΑΤΑ ΖΩΉΣ και κάνει διάλογο, με τα όμορφα, τα αθώα, τα θαυμαστά, που βλέπουν τα μάτια της ψυχής του. ΧαΪδεύει και ξαναχαΪδεύει τρυφερά τις παιδικές μνήμες και ζωγραφίζει!
-Ο Σπουδαίος Κορίνθιος δημιουργός, από τα πρώτα σχολικά του βήματα, πείθει τους δασκάλους του πως έχουν μπροστά τους ένα παιδί, με μεγάλο ταλέντο, στη ζωγραφική, και είναι αυτό που τον βοηθάει αν θέλετε να περνάει τις τάξεις όπως μου είπε κάποτε ο Λόγιος συμπολίτης μας αείμνηστος Σήφης Κόλλιας, πού ήταν δάσκαλός του στο Γυμνάσιο “Κυριολεκτικά μας εντυπωσίαζε το ταλέντο αυτού του ξεχωριστού παιδιού, με το αθώο, καθαρό βλέμμα, και την ανοιχτή καρδιά στην ομορφιά. Όλη την ώρα ζωγράφιζε, και δεν έδειχνε ενδιαφέρον για τα άλλα μαθήματα.. Ήταν διαφορετικός, μοναδικός ξεχώριζε, ήταν γεννημένος καλλιτέχνης”. Έτσι και έγινε.!
Ό Γιάννης Κόττης, δημιούργησε μιά προσωπική γραφή, που δεν μοιάζει με καμία. ΔΗΜΙΟΎΡΓΗΣΕ ΈΝΑ ΔΙΚΌ ΤΟΥ ΙΔΊΩΜΑ,΄ΕΝΑ ΚΑΤΆΔΙΚΌ ΤΟΥ ΣΎΜΠΑΝ, που αναδύεται μέσα από το έργο του! Ή ζωγραφική μαγεία, αυτού του Σπουδαίου Οικουμενικού, Έλληνα-Κορίνθιου Καλλιτέχνη, μοναδική πρωτοπορειακή, συγκαταλέγεται ανάμεσα, στη δουλειά των θαυμαστών ζωγράφων του Παρισιού ,ισότιμα.! Είναι σίγουρα πως με το ωραίο έργο του, θα χαρίζει
απλόχερα, την αγάπη, για τη ζωή ,την όμορφη ζωή, την αληθινή, που δυστυχώς οι περισσότεροι άνθρωποι δεν τη βλέπουν, πνιγμένοι, μέσα στη σκληρή πραγματικότητα, της καθημερινότητας.
-Τό μέτρο του Κόσμου, είναι ο άνθρωπος και η αξιοπρέπειά του, που εκφράζεται, μέσα από την αισθητική, και την ηθική. Καί αυτή είναι μιά χειροπιαστή αλήθεια, που ζεί μέσα σε ένα κόσμο που αλλάζει, διαρκώς, και δυστυχώς, όχι πρός το καλύτερο, που εξουσιάζεται κυρίως από το κακό. Ό Γιάννης Κόττης, ο εμπνευσμένος Κορίνθιος Εικαστικός δημιουργός, μας έρχεται από έναν παραδοσιακό κόσμο, που μας τον αποκαλύπτει, με απλό, μαγικό τρόπο, μέσα από τα ονειρεμένα έργα του. Αρνείται εντελώς τον ορατό κόσμο, που μας περιβάλλει, και επιμένει να βλέπει τον άλλον, τον όμορφο, τον τρυφερό τόν αληθινό τον δικό του κόσμο, που έχει κλείσει στον νού και στη καρδιά του, και τον αποτυπώνει με μοναδική αγάπη στα τελάρα του. Θέλει να παίρνει το τρενάκι της γραμμής, που τρέχει σαν μαύρο βέλος μέσα στη βροχή, και να φεύγει δίχως να γυρίζει ποτέ πίσω, να εξηγήσει την αιτία τούτης της φυγής. Τρέμει στη σκέψη, ότι μπορεί να μείνει σ’ ένα τόπο, όπου κυριαρχεί η υποκρισία, το ψέμα, το κέρδος, η βία η απελπισία. Κι’ όλο φεύγει, με βαρκούλες, με αεροπλανάκια, σχίζει τους ανέμους ντυμένος ναυτάκι.
Ό Σπουδαίος Κορίνθιος ζωγράφος, που κατέκτησε με τις ζωγραφιές του το Παρίσι, από το Κοκκώνι της Κορινθιας, κατέκτησε το Παρίσι, κι τις καρδιές μας. Είμαι τυχερή που τον γνωρίζω προσωπικά, τόν είχα φιλοξενήσει στη Γκαλερί μου, ένα θαυμάσιο έργο του στολίζει τη συλλογή μου ,και τον σκέπτομαι πάντα με αγάπη.Τά τελευταία χρόνια ζεί μόνιμα στην Ύδρα το νησί των Καλλιτεχνών…………….
[Παυλίνα Μπεχράκη] 4-5-2022
Από το εικονιζόμενο βιβλίο μου.
Εικαστικός-Συγγραφέας-Ποιήτρια.
Σχόλια
Δεν υπάρχει κανένα σχόλιο ακόμη.